در جولای 2007 پاکستان یک موشک کروز با قابلیت حمل کلاهک هسته ای را آزمایش کرد
تفسیری درباره پاکستان: یک قدرت هسته ای در بحران دائمی
(Friederike Böge) "مقاله ای از فردریکه بوگه "فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ
انتخابات پارلمانی پاکستان هر چیزی جز آزاد و عادلانه بود. با این وجود، هیچ صدای انتقادی از وضعیت پاکستان در غرب بلند نشد. در واشنگتن و برلین هیچ کس برای عمران خان پوپولیست اشکی نمی ریزد. شهباز شریف که اکنون به عنوان نخست وزیر معرفی شده است یک شریک مذاکره ای است که قابل پیش بینی است. هر چند مسایل ،سؤالات و تصمیمات مهم با فرماندهان ارتش در میان گذاشته خواهد شد. از دیدگاه غرب، اولویت تثبیت قدرت متزلزل هسته ای پاکستان است
دولت فدرال آلمان به کمک پاکستان نیاز دارد زیرا هزاران افغانی، که به دنبال حمایت میگردند، در پاکستان در انتظار عزیمت به آلمان هستند. این کشور در زمینه مهاجرت نیز نقش دارد. تمایل آنها برای ادامه اقامت چندین میلیون افغان در حال کاهش است. همکاری پاکستان در مبارزه با تروریسم بین المللی هم مهم است. شبه‌نظامیان تروریستی "دولت اسلامی داعش" که گمان میرفت شکست خورده‌اند، پایگاه هایی جدید در منطقه مرزی با افغانستان ایجاد کرده‌اند. ارتش اما تضمینی برای ثبات نیست، بلکه برای چندین دهه است که مانع پیشرفت کشور شده است. در رای گیری هفته گذشته، میلیون ها شهروند به صراحت اعلام کردند که دیگر نمی خواهند مداخله ژنرال ها در سیاست را تحمل کنند. ارتش دوست دارد خود را ناجی پاکستان از شر نخبگان سیاسی فاسد معرفی کند. در واقع، با امپراتوری تجاری و عدم شفافیت، محرک و منبع فساد است. فقدان اصلاحات معوقه همچنین به این واقعیت مربوط می شود که ارتش همیشه دولت های غیرنظامی را ضعیف نگه داشته و به محض اینکه بیش از حد مستقل شده اند آنها را از قدرت بیرون رانده است
به همین نسبت کارنامه اشان پس از 77 حکومت نظامی مستقیم و غیرمستقیم بسیار ضعیف است. تنها بیست سال پیش، پاکستان درآمد سرانه بالاتری نسبت به دشمن سرسخت خود هند داشت. اکنون 35 درصد کاهش یافته است. جمعیت پاکستان تقریباً سه برابر سریعتر از هند در حال افزایش است. تامین نیازها و ارائه خدمات کافی به آنها به طور فزاینده ای دشوار می شود
پاکستان از اذهان عمومی دنیا خارج شده است
مشکلات این کشور پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان توجه بین المللی را از دست داده است. بحران مداوم این قدرت منطقه ای هسته ای اما همچنان خطرناک است. امیدها به اینکه انتخابات بتواند اندکی ثبات را به ارمغان بیاورد فریبنده است. فضای مانور دولت جدید همچنان محدود خواهد بود. قدرت هدایت کشور در مسیر جدیدی را نخواهد داشت. پاکستان در دام روایت های قدیمی گرفتار شده است. این کشور خود را قربانی جنگ علیه تروریسم می‌بیند و اسیر حس خصومت نسبت به هند است بهانه ای که ارتش از آن برای حفظ قدرت برتر خود استفاده می‌کند. ارتش به جای از بین بردن بستر رشد اسلام گرایان در کشور، از آنها برای حفظ قدرت خود استفاده می کند. در مناطق سکونت پشتون ها و بلوچ ها، نیروهای امنیتی نه تنها تلاش های خشونت آمیز بلکه مسالمت آمیز آنها برای خودمختاری را سرکوب می کنند. این موضوع به نارضایتی ها دامن می زند. سوال بزرگ این که، چه چیزی این کشور را یکپارچه نگه می دارد، از زمان تجزیه خونین هند بی پاسخ مانده است
بطور کلی مقصر همه تحولات نامطلوب به گردن ایالات متحده گذاشته میشود
ارتش در افغانستان اشتباه محاسباتی کرد. او پس از سقوط طالبان در سال 2001 از آنها حمایت کرد و به بازگرداندن افراط گرایان به قدرت کمک کرد. این امید که اسلام آباد بتواند از این امر برای تامین بیشتر امنیت خود و نفوذ در کشور همسایه استفاده کند، محقق نشده است. از زمان به قدرت رسیدن طالبان، پاکستان موج جدیدی از خشونت را تجربه کرده است. تروریست ها همچنین از سلاح هایی استفاده می کنند که نیروهای ناتو به ارتش افغانستان داده بودند
ثبات بیشتر از طریق اعمال حاکمیت قانون
از آنجایی که ایالات متحده دیگر نیازی به پاکستان به عنوان یک کشور ترانزیتی برای تامین نیروهای مسلح خود در افغانستان ندارد، اسلام آباد اهرم فشارمهم خود را از دست داده است. به نظر می رسد که علاقه چین نیز بعوان یک قدرت محافظ منافع آنها، نیز رو به کاهش است. میلیاردها دلار سرمایه گذاری وعده داده شده از زمانبندی های تحقق برنامه های بلند پروازانه، عقب مانده است. پاکستان از طریق توافقنامه تجارت آزاد با هند بهترین شانس را برای بهبود اقتصادی خواهد داشت. قبلا هم در این راستا تلاش هایی صورت گرفته است. اینکه آیا دولت دهلی نو همچنان به این موضوع علاقه مند است یا خیر، تنها پس از انتخابات پارلمانی در ماه مه مشخص خواهد شد. همچنین اگر ثروتمندان کشور به جای تکیه بر پرداخت های کمک های خارجی، مالیات بیشتری بپردازند، به ثبات کشورشان بیشتر کمک خواهد کرد. در درازمدت، ثبات در پاکستان تنها با حاکمیت قانون امکان پذیر است. غرب اکنون باید بر این امر پافشاری کند. انتخابات سراسری می تواند یک فرصت باشد. ارتش تحت فشار است. محبوبیت ارتش در بین مردم به پایین ترین حد رسیده است. پاکستانی ها تشویق می شوند به اعمال قدرت خود در پای صندوق های. اما هنوز به نظر نمی رسد که ژنرال ها از وقایع درسی آموخته باشند
ترجمه کوروش تبریزی راد
16.02.2024